Petualangan Sukab

Cerbung Betawi Urban

Tangan Siapé? (31)

Segitu banyaknyé potongan tangan ngegantung, manyala bob semué. Di dalemnyé gerbong kereta listrik nyang santer lajunyé, orang-orang nyang ngelongok keluwar dari baliknyé jendélah nyebut ajé padé.

“Astagénagé! Potongan tangan nyang adé di médsos ntu?”

“Nyang ini mah belon masup, sedunié beginih!”

Émang bukan cumak di atu sisi jendélah ntu pemandangan tampak, tapinyah jugak di sebelé atunyah. 

“Kayak pèsta rakyat …” adé nyang nyelemong.

“Pèsta kok paké potongan tangan orang …”

“Iya ya?! Tangan kendiri mustinyé yé?”

“Boro-boro!”

 Di dalemnyé gerbong nyang mingsih ajé ngebut binti serrr serrr serrr Sukab meratiin para penumpang nyang padé ngelongong, walow sebentar ajé.

 Karang semué penumpang cepet kluarin hapényé. Semué hapé diarahin ke tangan-tangan manyala bob. Langsun piral dèh! Ral-ral-ral! 

Ya piralin, ya ngomong.

“Itu pan tangan maling-maling nyang dibilang di médsos.”

“Tangan maling?”

“Iya, maling, pencuri ntu juga maling kan?”

“Yo-i!”

“Lhah nyang motong siapé? Polisi?”

“Huss! Emang bolé polisi motong tangan?”

“Nggak adé hukumnyé sih barang siapé nyolong tangannyé musti dipotong …”

“Ah, ané sering denger nyang gétu …”

“Itu mah bukan di Éndonésah, Coy!”

“Oh hiya! Tapi adé nyang ngejalanin rupanya yah?”

“Ngejalanin apé?”

“Motongin tangan maling-maling!”

“Maling ayam?”

 “Termasuk!”

  “Kecian bener … Kali’ kepaksé kan nyolongnyé?”

“Ya bilang amé nyang motonglahyaw!”

Sukab diem èn mikir. Belon abis ntu tangan-tangan ramé-ramé diléwatin keréta listrik, kayak sengajé ditongtonin, walow di tempatnyé masing-masing kagak sedikit jugah orang-orang ngerubungin tangan manyala bob.

Orang-orang pastinyah jugak ngibril, pikir Sukab. Kali’ nyang motong émang sengajé péngin tau, apé nyang dipikirin manusiah?

Keréta listrik léwatin kampung, keréta listrik léwatin sawah, kereta listrik lewatin jembatan, kereta listrik masup stasiun nyang nggak mau ketinggalan ikutan pèstipal tangan manyala. Di situ jugak, orang-orang ngerubung sana-sini, sebab ntu tangan-tangan jugak ngegantung sana-sini. Èn kayaknyah ntu api jugak lama banget nyalanyah, mengkényé kliatan petugas pade lari-lari bawak tabung pemadam kebakaran, semprot sana semprot sinih.

Sukab turun jugak di stasiun nyang banyak kedengeran pengumuman nèng-nang-nèng-nong, bari néngok kiri-kanan. Apé semuényé kesedot sihir bekobarnya si jago merah, nyang bikin potongan tangan-tangan ntu idup?

Nyang dipikir Sukab, banyak bener orang keilangan tangan belakangan. Apé iyé ntu orang-orang émang maling?

***

 Gubrak!

Tau-tau adé nyang nggak sengajé nabrak dari belakang, ampé Sukab ampir ajé jato.

 Syèt-dah! Kayak nyang kebelet ajah, pikir Sukab. Émang kayak kebelet, tapinyé kebelet apé, ntu mengsélényé. 

Nyang sempet diliat Sukab, ntu orang punyak tato gambar potongan tangan nyang lagi manyala bob di betisnyé.

Sukab nyang udé ngantuk jadi melèk. 

Kebetulan mah nggak bolé jadi, pikirnyé, nyang kebetulan soal nabraknyé ajé. Soal Sukab nyambung banget liat tato potongan tangan, itu nggak kebetulan. Siapé ajé nyang mikirin heboh potongan tangan, pastinyah langsun nyambung amé tato potongan tangan.

Ntu orang paké jakèt nyang adé kerudungnyé, èn ntu kerudung dipasang ampé mukényé cumak gelap doang, tapi katoknyé nyang cumé sedengkul jadinyah kasi liat ntu tato potongan tangan di betis bagian belakang. Bagus juga ntu tato, apinyé ajé warna méré.

Cepet banget jalannya ntu orang, keluar dari stasiun langsun gabung amé lima orang laèn nyang carényé bepakéan rada-rada bemiripan amé si doi. Dari jauh Sukab liatin mereka berembug.

 Sukab jadi ragu, tetep liatin dari jauh, apé poré-poré liwat èn dengerin ntu anem cowok-cowok bekerudung punyé omongan?

Sukab putusin pore-poré liwat, èn walow surem di bagian blakang stasiun ntu, Sukab bisé liat ntu anem betis semuényé betato gambar potongan tangan!

(Bersambung)

*Ilustrasi: 2023, Dodo Karundeng

Leave a Reply