Petualangan Sukab

Cerbung Betawi Urban

Tangan Siapé? (30)

Ini sih pekaré laèn, pikir Sukab. Adé orang, apé orang-orang, ngebanté tangan lantes dibakar kayak saté ampé angus. Pastinyah enggak bakal dijual, orang namanya jugak jadi areng.         

“Ditongtonin begicu mah pasti adé mangsudnyé,” katé orang di sebelé Sukab nyang ikut ngerubung.

Bener jugé, pikir Sukab lagé, tapinyah apé?         

Karang Sukab pengin tau tangan-tangan siapé nyang dipotong, lantes digantung èn dibakar. Mengkali jugak, dua belas orang nyang keilangan ntu tangan bakal nyarik gantinyah.         

Ntu ari jadinya Sukab kagak kerja.         

“Mau nyelidik? Mau jadi detektip Kab?”          

Sanip nyang mau brangkat kerjé penasaran jugak sebenernyah. Doi udé pegang cangkul amé pengki. Brangkat nggak, brangkat nggak. Brangkat dèh akhirnyé. Walow palényé kayak ketinggalan, ikut mikirin apé maunyé ntu nyang pamerin dua belas tangan malem-malem manyala bob.         

Nyang Sanip belon tau, ntu potongan-potongan tangan manyala bob udé beredar di medsos, dengen iringan tulisan kayak gini:

TAHUKAH KALIAN 

TANGAN-TANGAN SIAPA 

YANG DIBAKAR INI?

INILAH

TANGAN-TANGAN PENCURI!

HENTIKAN PENCURIAN

SEKARANG JUGA!

Malemnya Sanip baru denger orang ngomongin di warung. Siti Nurhalizah ajé bari mundar-mandir ngeladènin orang laper ikutan képo.            

“Pastinyah ini tangan kagak bakal dijual kan?”            

“Pegimanah mau dijual kalow udé jadi areng,” saut Jali tukang ojek beraplikasi.            

“Udé diangkut polisi jugak tuh,” timbrung Dul Komprèng.            

“Nyang keilangan jadi sibuk nyari gantinya,” Kaboel masup.            

“Belon tamtu,” katé Bahlul.            

“Kok?” ampir bebareng ntu tanggepan.            

“Begini ….” saut Bahlul, “kalow dibilang pencuri bin pancalongok, mangsoednyah apé sih? Maling ayam? Enggak kan? Maling duit èn asèt trilyunan tamtunyah. Apé doi mau kasi liat doi punyé muké?”

“Polisi pan bisé ngelacak lewat DNA tapinyah,” Nurhalizah clemang-clemong semingkin ca’em hajé kayaknyé.            

“Kalow adé sistimnyah ya bisé,” katé Dul Komprèng, “punyé enggaknyé mah ménéketèhèk.”            

“Itu! Itu nyang sedeng diinpèstigasik amé Sukab!” ujar Kaboel, dengen jari telunjuk ngenunjuk atep warung nyang nggak adé langit-langitnyé, “tangan siapé?”

***              

Tau di mané, di tengé dunié malem Jakarté nan kinclong pedéhél méhong, Sukab nélpon Bang Pol di polsèk kampung nun jau di sono-noh.               

“Bang Pol, polisi ngerjain tangan-tangan ntu kagak?”              

“Tangan-tangan manyala bob?”              

“Yo-i!”              

“Lha iyalahyaw, émangnyé kité-kité pengangguranz?”              

“Syukurlah! Udé dapet apé?”              

“Lumayan.”              

“Kok cumak lumayan?”              

“Lebi dari lumayan kalow itungannyé kejadian baru kemarèn malem, karang kité udé tau siopak ntu nyang tangannyé padé diembat, héhéhéhé!”              

“Oh, gituuu, lewat DNA?”              

“Hayah, kelamaan di-èn-é-di-èn-é, kan udah ketauan siapé-siapényé nyang kepanikan nyari-nyari tangan baru …”              

“Nyari di mane?”              

“Ya di pasar tangan dong Kab, ini nyang jejaringnyé udé kelacak amé polisi.”              

“Kok bisé?”              

“Kok biiii—sé? Napé kagak? Orang nyang nglakuin hongibi-hongibi juga kok!”              

“Haaahhh?”              

Bari naèk keréta listrik nyang umpek-umpekan, Sukab dengerin ceritanyah Bang Pol, kalow di antara hongibi-hongibi ntu ada nyang baèk-baèk, tapi adé jugak nyang mangpaatin pasilitas angkatan demi kantong kendiri.              

Pantesan bisnis potongan tangan bisé lancar jaya, pikir Sukab, pasalnyé ngelibatin orang-orang nyang semestinyah ngebongkar, tapinyé nutupin.               

Seeeerrrr ….. kereta listrik laju sepanjang kawat listrik, ampé tahu-tahu padahal bukan tahu, orang-orang tèlèr pulang kerja nyang ngelamun liatin jendela padé terèak. Telunjuknyé padé nunjuk ke luar jendela.              

“Tangan!”              

“Tangan!”              

Sukab nyelip di antara bahu orang-orang kantoran, ngeliat jugak ke arahnyé jendela.              

“Tangan kebakar!” katé orang-orang.               

Bukan cumak atu apé dué. Kereta tetep jalan kenceng, èn sepanjang ntu maté bisé ngeliat, potongan tangan kebakar ngegantung di mané-mané!

(Bersambung)

*Ilustrasi: 2023, Dodo Karundeng

Leave a Reply