Seno Gumira Ajidarma
“Nyampé juga nih waktunyé mudik,” katé Dul Komprèng sembèn puter balik topi pètnyé ke belakang. “Tapi ané nggak bakalan mudik,” saut Kaboel. Ntu dué-dué manusiah sahur di warung nyang dijagain Yati. Émang bener berani ntu perempuan. Nggak adé takut-takutnyé. Apé
CONTINUE READING
Seno Gumira Ajidarma
Baru berapé ari masup puasé, ntu roman muké mingsih jelèk-jelèk padé. Sukab nongak ke langit ngarepin mendung, biar ngelakonin puasényé rada dinginan. “Samé ajé Kab, awal-awal puasé di Kutub tetep jugé lemes,” katé Bahlul. Warung sengajé tetep buka, nggak paké
CONTINUE READING
Seno Gumira Ajidarma
“Kok dibilang bakalan adé Kopid nyang laèn, pegimané tuh Kab?” “Ya gitu dèh.” “Gitu dèh pegimané?” “Ya gitu ajé.” “Ah payé dèh!” “Émang payé, trus mau pegimané lagéh?” “Tumbèn amir énté kagak adé sumanget begicu Kab.” “Abisnyé!” “Abisnyé napé?” “Ya
CONTINUE READING
Seno Gumira Ajidarma
Seabisnyé paksin kedué, nongol dèh Mang Ayat di warung. Mukényé seger kayak nyang abis wudu, walow ntu masker mingsih nutupin kumis baplang bin ubanan. “Maknyadikupyak! Babé!” Kedengeran dèh suaré cowong dari pojokan. Dul Komprèng bediri mau salim. “Stop!” katé Si
CONTINUE READING
