Petualangan Sukab

Cerbung Betawi Urban

Tangan Siapé? (12)

Giliran bener kluar tol, emang mancet ntu jalan. Tapinyé selaènnyah Sukab, Kaboel, amé Bang Pol, ntu temen-temen kampung nelayan sedikit bengong. Émang bener dunié udé kliatan semuényé liwat kotak nyang naményé tipi, tapi liat kendiri Jakarté nyang cuman berapé jem dari kampung bau ikan asin émang béda rasé.                  

Mentari nyemprot kagé adé ampoen, bikin ntu orang-orang di truk jadi mèlèt kepanasan. Sukab amé Kaboel, walow pastinyah kegolong wong cilik, ini kali bisé ngrasain jadi orang nyang kayaknyé tinggian dikit dari orang-orang nyang bengong di atas truk, liatin apé ajé nyang kagé adé di kampung ikan asin.   

“Olo-olo bisé begerak!”

“Olo-olo!”                 

“Olo-olo!”                 

“Olo-olo!”                  

Sukab amé Kaboel nengok. Apaan sih?                  

Olo-oloooo …. Tamtu hajé begerak. Orang iklan bilbor …                  

Sukab mèsem. Kaboel nyengèngès. Lumajang jugé rasé. Biasényé doi-doi nyang dibilang kamseuk. Karang doi-doi ngeliat wargé ntu kampung ikan asin nyang ndésmo nian.                  

Di dalem mobil-mobil nyang adé di blakangnyah. Ngeliatlah ntu orang-orang padé nyang celingak-celinguk. Émang, deket-deket ajé sebenernyé, ntu pantai apé ajé nyang adé kampung nelayan, tapinyé jauh bener adab èn doi punyé budayé.                  

“Sabelonnyah adé kota, adényé jugak cuman gubuk-gubuk,” katé Sukab bisik-bisik amé Kaboel,“sabelonnyah lagi malah utan.”                 

“Jadi kité semuwah orangutan?”                 

“Huss! Orangutan ntu monyet …”                

“Orang nyang tinggal di utan?”                

“Cari gowalahyaw, orang purbah jugak gatel kalow adé nyamuk.”                

“Héhéhé! Kirain kebal …”                 

“Intinyé, béda désa amé kota ntu nggak usyé adé urusannyé amé tinggi rendahnyé adab, nyang terus perlu diketawaain …”                 

“Ho-oh!”                 

Belon brenti ntu celingak-celinguk. Nggak cumak papan guede nyang di dalemnyah kliatan orang kampanye. Banyaklah nyang doi-doi nggak perné liat di tengé laut kalow ngejala ikan. Tipi di warung? Nggak pentinglah nyang diomongin orang-orang kagak jelaz di situ. Mending nguobrol amé dengerin dangdoet-doet-doet-doet …                 

Tau-tau nyampé dèh di depan gedung 50 tingkat.                  

“Naèk apé ke atasnyé?” Pikir nyang atu.                  

“Kerja di sini apé nyang dikerjain yé?” Pikir nyang laèn.                  

Truk mingsih parkir deket pos satpam. Nggak perné-pernényé adé truk penu lumpur bawak orang-orang di dalem bak masup halaman.                  

Karang orang-orang di bak truk liatin nyang keluar masup ntu gedung. Nggak kebayang ntu laki perempuan kerja apé. Banyak duit pastinyah!

“Hoooi! Ayo turun! Bawak ntu tangan!” katé Bang Pol.

“Amé kotaknyé?”

Palé Bang Pol gèlèng-gèlèng.

“Mangsud énté nèntèng tangannyé doang?”

“Amé èsnyé?”

“Hadeuh … émang èsnyé bakal sirop? Ayuk! Buruan!”

Ramé-ramé dèh ntu orang-orang angkat peti ès bakal ikan seger. 

“Adem euy!” katé orang-orang begitu masup ke dalem. 

“Berkah …,” saut nyang laèn amé kumat-kamit, kayak nyang masup tempat keramat.

“Berkah asé …,” Kaboel.

“Asé apaan?”

“Ya asé, adem-adem nih dari asé, bukan adem berkah.”

“Yaaahh …”

“Nggak papalah bukan berkah jugak!”

Dari bak truk pindé masup lip laén lagi omongannyé.

“Èh, ke mane nih Bang Pol?”

“Ke surga ….” doi jawab maèn-maèn.

“Aaah, nyang bener Bang Pol …”

Bang Pol mèsem-mèsem ajé ampé kedengeran bunyi ‘ting’ èn adé nyang ngomong basé Ènggris.

Forty floor. Forty floor.

 “Èh, siapé nyang ngomong tuh Bang?”

“Hiiiihhh …” katényé, èn pintu ngebukak.

“Kluwar kita Bang?”

 “Iyalah! Énté mau terus ke atas?”

“Enggak Bang!”

“Nah! Hayuk kluwar! Jangan lupé tangannyé!”

(Bersambung)

*Ilustrasi: 2022, Dodo Karundeng

Leave a Reply