404 | Page/Post not foundWe could not find the page you were looking for



Tangan Siapé? (35)

Seno Gumira Ajidarma

“Yo-i! ‘Apakah sodara bersedia menyerahkan tangan sodara?’; ya ané nanyak dong, ‘Mangsudnyé?’, lantes doi-doi ntu bilang, ‘Kalau sodara serahkan sukaréla, tangan sodara kami ganti uang, yang bisa digunakan untuk membeli tangan baru’.” “Syèèèt …” katé Sanip, “émang adé nyang jual?”
CONTINUE READING

Tangan Siapé? (34)

Seno Gumira Ajidarma

Ntu anem orang dalem gelap émang nggak kliatan bawak parang. Tapinyah mingsi pégang potongan tangan hatsil sabetan masing-masing. Sukab jadi mikir, apé doi mau digebuk paké potongan tangan? Émang nggak adé cara laèn? “Kawan saya ini jangan dilibatkan,” katé Sukab, sama-sama bebasé Éndonésah, “dia tukang ojèk.”
CONTINUE READING

Tangan Siapé? (33)

Seno Gumira Ajidarma

Obrolan secuil émang bikin ojek buruan sempet ngejau. Tapinyah ojèknyé Sukab bukan sembarang ojèk. Dengen letusan dari knalpot, terbanglah ini ojèk ngejer ojèk nyang bawak potongan tangan. Tengé malem dué motor ngebut ayeng-ayengan kluar masup pelosok Jakarté. Nggak peduli ntu gang mingsi adé ténda kawinan, kursi-kursi plastik di tempat orang meninggal, layar tancep, panggung orkes, genangan aèr kayak kolam atawa kali, ntu dué motor tetep ajah geblas-geblasan.
CONTINUE READING

Tangan Siapé? (32)

Seno Gumira Ajidarma

Maknyadikupyak, pikir Sukab, doi nggak bisé ngebuntutin anem-anemnyé, musyabab kagak punyé ilmu pemecahan tubuh. Jadi Sukab ikutin hajé nyang tadi nabrak doi. Èh ntu manusya ternyatah balik ke stasiun, kayak mau naèk kereta lagi, alias nglewatin tempat Sukab bediri begelap-gelap sembèn ngintip kayak detektip partikelir.
CONTINUE READING

Tangan Siapé? (31)

Seno Gumira Ajidarma

Sukab diem èn mikir. Belon abis ntu tangan-tangan ramé-ramé diléwatin keréta listrik, kayak sengajé ditongtonin, walow di tempatnyé masing-masing kagak sedikit jugah orang-orang ngerubungin tangan manyala bob. Orang-orang pastinyah jugak ngibril, pikir Sukab. Kali’ nyang motong émang sengajé péngin tau, apé nyang dipikirin manusiah?
CONTINUE READING

Melawan Lelah Demi Berangkat Sekolah

Erik Jumpar

Hari terlalu pagi saat saya terbangun. Jarum jam masih di angka lima lewat tigapuluh menit waktu indonesia bagian tengah. Malam sebelumnya, saya mengunjungi saudari yang menikah dengan lelaki di desa lain. Mereka menetap di Kampung Golo Borong Desa Satar Lahing Kecamatan Rana Mese Kabupaten Manggarai Timur, Nusa Tenggara Timur. Tujuan kedatangan kali ini untuk meminta dukungan mereka demi menyukseskan acara pengumpulan dana dari salah satu saudara yang akan melepas masa lajang. 
CONTINUE READING